نویسه جدید وبلاگ
متن نویسه...
po3rj6r3u3ehg2nf.jpg
نویسه جدید وبلاگ
متن نویسه...
4mn8e5zjpu2nkgfjcwbw.jpg
نویسه جدید وبلاگ
متن نویسه...
qfrrrw6ajqxjaz51u7.jpg
نویسه جدید وبلاگ
متن نویسه...
uqdofr3mp0dud5jcpqo8.jpg
نویسه جدید وبلاگ
متن نویسه...
0elxrm3e5zf1wr5e4vy6.jpg
نویسه جدید وبلاگ
متن نویسه...
yo9rxlz8qqrjcfsfmnjy.jpgyo9rxlz8qqrjcfsfmnjy.jpg
نویسه جدید وبلاگ
متن نویسه...
خاک پای قائم (عج)
تا چنین حسن و لطافت بی نقابی جلوه کرد
کز دهـانم تا ابد بوی گلابی جلوه کرد
جلوه کرد رشته ی شب می کشدتا صبح محشردر سخن
کز سرزلفش زعقدپیچ وتابی جلوه کرد
بو ی زلفـش را نسیم صبح در گلزار برد
شبنمی در متن پندارم جوابی جلوه کرد
لحظه ای چون بگذرد ازلانه ام تا روز حشر
از در و دیوار و بامم آفتابی جلوه کرد
دردل ویرانه ی ما هست گنج مهـر او
آری آری گنج در ویران خرابی جلوه کرد
نیست مارا هیچ غیر از خرقه آن هم رهن می
العجب این خرقه از رهن شرابی جلوه کرد
چشمه ی خورشیدشد تابنده از نور رخش
در شبستا ن ماه گویا بی نقابی جلوه کرد
آنچنان می سوزم ا ز هجرش بسان شعله ای
شعله می پیچد به هم چون شعر نابی جلوه کرد
انجم و خورشید شد مهر ولایت را قرین
سایه ی خورشید را در ماهتابی جلوه کرد توتیای چشم من چون خاک پای قائم است بعدمردن از «طریقت» چون شهابی جلوه کرد
وصل ظهور
رد پای تو به هرکون ومکان می بینم کار دل را به تو مشتا ق عیان می بینم
گر مرا معـرفتی بود ز الطاف تو بود نقش پنها ن تو رادر دو جهان می بینم
گرنشانی زسـر کوی تجلی دم زد من نشا ن تو کران تا به کران می بینم
آب حیوا ن چه بسا در ظلماتاست هنوز ظلمـاتی که در آن نور ونشان می بینم
نقش تزویر به سـرمنزل مقصد نرسد نقش حیوانی از این حیله گران می بینم
غا فلا ن قا فله سـا لار نشا نی دارد من (اناالحق) به جهان پرده دران می بینم
انتظار ازتو کشیـدیم پی وصل ظهور ز علاما ت ظهورت جریان می بینم
من که بیمـار توام گر تو به لطفم نگری جمکران نور توبی وقفه عیـان می بینم
آب حیوان نچشیـدیم که رویت بینیم
صبرچندان نتوان کردکه بر عا لمیان می بینم
عالمی راسبب شورو شـرِعشق تو بود
اندرین راه« طریقت » همگان می بینم
مو لا شروع قافیه ام ناب ناب شـد
شعرم در انتظار طلعت آن آفتـاب شد
بسیار تشنه ام ز صیـام و نبو د نت
شمـع و چرا غ بودن تو بی حساب شد
شاعـر شدم که سرایم حدیث عشق
آتـش گرفته بودم وسخنم آبَ آب شد
گفتم بیا بیـا که تو یی انتظـار من
(عجل علی ظهور ) آرزو ی بی جواب شد
پروانه ای نمـانده که بالش نسوخته
ای آفتاب حسن آرزوی من خراب شد
پیران و موی سپیدان تمـام عمر
چشمان پیر «طریقت » به خواب شد
نویسه جدید وبلاگ
متن نویسه...
اول از آقا اجازه شروع می کنم. چون بعد از یک عمر رفت و اومد به مدرسه ، حالا نزدیک سی سال کلاسداری پیشکسوتان فرهنگی بساطی از خنده بر پا کرده اند زیرا «خنده بر هر درد بی درمان دواست» اکنون افتخـارپیدا کردم تا لحظاتی دوستان را در زنگ تفریح ( اولین جشنواره طنز مکتوب )در یک نشست دوستانه، گپ صمیمی ، آموزنده و شادی بخـش عزیزان ودوستان رابه لــذت بر گزار اینگونه مــجالس ترغبب وتشویق نمائیم لذا ازبرگزارکنندگان تقدیر و تشکر می نمایم.
معلم از شاگردپرسید:آیا اشتها داری؟ آقا اجازه :من از دار دنیا همین متاع دارم.
--------------
معلم: قلی،یک جمله بگو که در آن چای نجوشیده باشد .
آقا اجازه: قوری گل قرمزی.
--------------
معلم:اگر 7ريال داشته باشی برادرت یک ريال آنرا برداردچقدر پول برایت می ماند؟
آقا اجازه:9ريال. معلم:چرا 9ريال؟ آقا اجازه: آنقدر گریه می کنم تاپدرم 2ريال دیگر هم به من بدهد.(البته از واحد اسکناسهای جدیدکه 4تا از صفرهای آن را حذف کرده اند)
--------------
معلم : با جوراب جمله بساز.
آقا اجازه: اگه لیوان نباشه چه جورآب بخوریم؟
-------------
معلم : توریست یعنی چه ؟
آقا اجازه: توریست یعنی جهانگرد، جهانگرد یعنی پولدار ولگرد.
-------------
معلم : قُلی ،دوست داری در آینده چه کاره بشی؟
آقا اجازه: آینده رو نمیدنم ، اما حالا میخوام از «بند جیم» استفاده کنم.
------------- -
معلم : قُلی ،بگو ببینم چطور معتاد شدی؟
آقا اجازه:با دوستا قرار گذاشتیم روزهای تعطیل یک کانکت کنیم
یک هو برخورد کردیم با تعطیلات تابستان.
------------
مُعّلم تاریخ :وقتی کریمخان زند کشته شد یاران او چه کردند؟
آقا اجازه: لباس سیاه پوشیدند، مجلس ترحیم گرفتند ، گریه کردند.
-------------
معلم جغرافی: کجا می شود فیل را پیداکرد؟
آقا اجازه: آقا فیل حیوان خیلی بزرگیه گم نمی شه که پیداش کنیم.
-------------
معلم: قلی،بیابان را تعریف کن .
آقا اجازه: بلد نیستم. معلم:خوب گوش کن،بیابان جای بی آب وعلفی که روزها گرم وشبها سرد است جای مناسبی برای زندگی نیست.
آقا اجازه:اینطور که شما میگید، بیابان تعریفی نداره.
--------------
معلم:مخترغ برق که بود؟ آقا اجازه: نمی دونم. معلم:خوب گوش بده .
ادیسون بود .حالا بگو اگر ادیسون برق را اختراغ نمی کرد چه می شد؟
آقا اجازه:خوب یکی دیگه اختراغ می کرد.
--------------
معلم : قبل از شاه عباس ثانی چه کسی در ایران سلطنت می کرد ؟.
آقا اجازه: قبل ازآن شاه عباس اول بود، قبل ازآن هم شاه عباس کمپانی یعنی بهتر بگم شاه عباس صفرکیلومتر.
-------------
معلم:آی پسر باکلمه بهداشت جمله بساز .
آقا اجازه:پدر بزرگم در مزرعه چند تا درخت به داشت.
-------------
خانم معلم پیر:وقتی من میگم زیباهستم آیا زمان حال است ،یا آینده؟
خانم اجازه:نه این مربوط است به زمان گذشته.
-------------
آقا اجازه:من چیزهائی که امروز درس دادید هیچی نفهمیدم.
معلم:باور کن دل به دل راه داره ،چون من خودم هم نفهمیدم چه گفتم.
پایان جلسه روانکاوی
روانکاو : حالا برو منزل رودر روی بد بختی هایت بایست وبهشون بخند.
بیمار : نمیشه آقای دکتر زن و مادر زنم اصلاً اهــل شوخی نیستند.
دندان پزشک
دندان پزشک: متاسفانه دندان آسیای شما خراب است.
بیمار : آسیا را که می دانستم از شاخ آفریقا نیش آمریکاوجزایر هندوراس چه خبر؟
خواب زن زن ومردی خوابیده بودند که زن شروع کرد به لگد زدن، مرد بیدار شد واز زن علت را پرسید. زن گفت:درخواب دیدم که مرده ام و می خواهند مرا خاک کنند،مردبه پشت دست خود زدو گفت:دیدی فرصت از دستم رفت.
-------------
نقل بدیهه ی مردن آتش از زلالی خوانساری در اینجا بی مناسبت نیست که:
شبی از شبهای سرد زمستان عده ای کنار آتش نشسته بودند،که آتش سرد و خاموش شد،یکی از آن میان برخاست تا هیزمی بیابد،که به تابوتی دست یافت آن را برسر گذاشت تا به نزد دوستان باز گردد، از وی پرسیدند کسی مرده؟ گفت:آتش
زلالی این واقعه را چنین نقل کرده است:
شبی رنـدی در ایام زمـسـتان
به سر تابوت می بردی شتابان
یکی پرسید از او ای یار دلکش کسی مرده ست آیا؟گفت:آتش
-------------
فکر اُلاغ
مُرد مَردی و از او ماند الاغ
پسری داشت ولی فکرپسر بودچـُلاغ
کاه می داد دمادم به الاغ
گاه می بـُرد اُلاغش سـوی بـاغ
خرکه شدپیرپس ازچندین سال
نه رَمَق داشت نه جان داشت نه حال
پیرمردی زپسر کرد سئوال
نفروشی توچرااین خردارای وبال
گفت بوی پدرم آیدازین نیکمقال
یاد او میکنم هنگام ملاقات جمال
( الهزل فی الکلام کالملح فی الطعام )
بشنو از مـن مـخــاطب درویــش
گفت یک شب زنی به شوهر خویش
پسرت عاشق است واز غم ریش دخترت در مـیــــان گـــله و مـیــش
دختـرت رَشک مِهر و مَه دارد پــسرت فکر پادشـــه دارد
چون جوانی که گاه و گه دارد اوج و پـستی هـزار رَه دارد
گفت شوهر دگر ندارد سود کل موجــودیم شده مفــقود
خرکی دارم از پــــدر موجود میفروشم هر آنچه بود ونبود
خر خود را به پول خواهم زد در نبردی به غول خواهم زد
عاقبت بر عــدول خواهم زد بر دهان فضـــول خواهم زد
خر خود را اگر که بفروشم مجلس عیش می کنم برپا
بهر هردو زجان ودل کوشم پول خود را اگــر کنم پــیـدا
بَه سخن ها که مَرد ما فرمود آب رفتــــه به جوی آمد زود
پسر و دختر از سخن خشنود
زن که بشنید این سخن آسود
سخن مرد وزن بدین جاشد قطع گردیدوبحث دیگری وا شد
ماجرا رفت و مــاجرا ها شد شاخه هــای سخن مهیـا شد
عاقبت رشته ی کلام گسست قطع گردید و تازه ای پیوست
دخترک در نتیجه خوش بنشست
آن پسرداد روی دستی دست
دختر این ذکر عاشقانه بسفت پــدرم پــول ،پـــول بایدجُــست
پسر این نغمه زیر لب می گفت سخن از خر همیشه باید گفت
09357054279 طریقت kholdestan89@yahoo.com uouo44.persiangig.com
نویسه جدید وبلاگ
متن نویسه...
r5nctgz22ut21dp9k7b.jpg
نویسه جدید وبلاگ
متن نویسه...شوق دیدار
سرم را می نهم از بی کسی گاهی به در گاهی
نه با خود عــزتی دارم نه خواهــم برد همـــراهی
اگرچه یار و همراهم همین اندوه و فریاد است
نه بر لیلای من اشکی نه بر میلاد من آهــــی
غروبی را تداعی می کنم کز شوق دیدارت
تماشا می کنم عطر وضوی هر سحرگاهی
دلم یک بار رویت را زیارت کرده در رویا
همان رویا کند من را غلام درگه شاهی
نمی خواهم که برگردد ورق، از چرخ گردونش
قنوتی راکه می خوانی، چرا چیزی نمی خواهی؟
از این سرگشتگی مستم بامید وصال تو
در این گم گشتگی راهی کنم پیدا زگمراهی
به طبع طوطیان هند عادت کرده ام ،آقا
همه شب نالم وگویم همی الله اللهی
هلال نیمه ی شعبان رسید و داغ دل نو شد
دعای آل یاسین شد ،بخوانم شعر کوتاهی
اگر والعصر می آرم اگر قرآن می خوانم
الامهرست یا ماه است تو آن مهری تو آن ماهی
(طریقت)گو دلم خون شد ز مکر نابرادرها
یقین دارم که تو آن یوسف افتاده در چاهی
نویسه جدید وبلاگ
متن نویسه...|
با حمد و سپاس خدا و درود و صلوات بر محمد و آل محمد (ص) حا جت روا بگردان می تو ای ساقی، دل ازغمها رها گردان به عرفان مبتلا گردا ن ، به عشاق آشنا گردان به من بنمـا توسیمایت ، کنم شادی برم لّذ ت مس من کیمیـا گردد ، دوا گردد دوا گردان ببندم تارعشقت را، ببینم روی ماهت را بسازم طاق نصرت را ، دل من با صفا گردان صدای حنجرت ملحم ، نوای دلکشت دامم به محفل نیست نا محرم، نو ا ی نینوا گردان من از پیر مغا ن خواهم ، که آن مجنون نادانم چه وردی زیر لب گویم ، بدانم مبتلا گردان نه ساکن مبتلا باشد ، نه عاشق بینوا باشد بگردان ای بلا گردان،مراهم با وفا گردان بزن آن صیقل گرمی، جلا یابم زهر دردی بری گردم زنامردی ، بری ازهر خطا گردان ببین از مبتلا یانم نوای بی نوا دارم صفـا ی آشنایانم ، بگردان بی ریا گردان « طریقت» بانگاهی مست ، بدین در گاه شد پابست که عرفان داده ما را دست مراحاجت روا گردان اول شهریور۱۳۹۰ |
