نویسه جدید وبلاگ
متن نویسه...|
|
|
|
|
|
|
مصباح الهدی وسفینه النجاه اِن الحسین سا قی دشت بلا ساقی دشت بلا عباس بود باده ریزنینوا عبـاس بود گر حسین گردید کشتی نجات اهل مصبـاح الهدی عباس بود ساحل بحر خروشان ولاَ لنگر آل عبـا عباس بود تشنگان در انتظار مشک آب شاهدآن ماجراعبـاس بود آب می آورد بر انصار عشق نور چشم مرتضی عباس بود ساقی عشـاق دشت کربلا دست ازپیکر جدا عباس بود آنکه می زد نا له ی َادرک اَخی یااخی ادرک اخا عباس بو د دست ،چشم وسربراه یار داد پاکبـاز کر بلا عباس بو د پر چم آزادمردی را به دوش راد مرد بی ریا عبـاس بود مقصد اهل« طریقت» دم به دم صحبت کوی منا عباس بود (ان الحسین مصباح الهدی وسفینه النجاه ) خیز و جامه نیلی کن، روزگارماتم شد دشمن حسین افکند ار به چاه یوسف را نوحه ی« طریقت» را ناله می کنم هردم موسم محرم شد ناله ی دمادم شد « لا یوم کـَیَومَکَ یا اَبا عَبدالله » بســــــم الله الرحمن الرحــــیــــم اَللهــــمَّ کُن لِولِیِّکَ الحُجَّةِ بنِ الحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلیهِ وَعلی آبآئهِ،فی هذِهِ الـسّــاعةِ،وَفـی کُــلِّ ساعــةٍ،وَلِـــیّاً وَ حافِظاً،وَقآئــِداً وَ ناصِــراً،وََدَلِِیـلاً وَ عَــیناً،حــتّی تُــسکِـــنَهُ اَرضَکَ طَـَوعــاً،وَتُمَـــتِّعَـــهُ فیــهــا طَـَویلا ویرایش 2 /دی/1390 اصــفهان َ uouo44.persiagig.com |
|
|
|
|
|
|
» صلوات خاصه حضرت علی بن موسی الرضا(ع) « « اللـــهُــــم صَـــلِّ عــلی علی بن مـوسی الــمُرتضـــــی اَلامامٍ التـــَقیِّ النــــَقی و حُجَّتِکَ عــلی مَـــن فـــوقَ الارض و مَــن تحتَ الثَـری الصّدیقِ الشهید صَــــلوة ً کثیــرة ً تامـَة ً زاکـــیــة ً مُتـــواصِـلـة ً مـُتواتـــِــرَة ً مـُـتـرادِفــة ً کَــاَفضـلِ ما صَــلَّـیـتَ علی اَحـــدٍ مـِن اَولـــیــائــک » ... بســــــم الله الرحمن الرحــــیــــم اَللهــــمَّ کُن لِولِیِّکَ الحُجَّةِ بنِ الحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلیهِ وَعلی آبآئهِ،فی هذِهِ الـسّــاعةِ،وَفـی کُــلِّ ساعــةٍ،وَلِـــیّاً وَ حافِظاً،وَقآئــِداً وَ ناصِــراً،وََدَلِِیـلاً وَ عَــیناً،حــتّی تُــسکِـــنَهُ اَرضَکَ طَـَوعــاً،وَتُمَـــتِّعَـــهُ فیــهــا طَـَویلا uouo44.persiagig.com |
اَللهــــمَّ کُن لِولِیِّکَ الحُجَّةِ بنِ الحَسَنِ
صَلَواتُکَ عَلیهِ وَعلی آبآئهِ،فی هذِهِ
الـسّــاعةِ،وَفـی کُــلِّ ساعــةٍ،وَلِـــیّاً
وَ حافِظاً،وَقآئــِداً وَ ناصِــراً،وََدَلِِیـلاً
وَ عَــیناً،حــتّی تُــسکِـــنَهُ اَرضَکَ
طَـَوعــاً،وَتُمَـــتِّعَـــهُ فیــهــا طَـَویلا
دوباره
بریده گشــده‌ام، ا زنـسلها مانده
نمي‌پذيردم انگار خا ك وا مانده
که زیر چرخ کبودم ز گنبد گردون
پرِ پرندگي‌ام آي زير پا مانده
بريده ازهمه جا ورميده ازهمه كس
مهم نبود از اول كه رفته يا مانده...
رميده گشده‌ام و راه مي‌روم گاهي
ميان خاطره‌هايي كه از تو جا مانده
وطن كه كوچه‌ی بن بست ماتم وناله ست
همان محله كه در آن يك جهان عزا مانده
بخشم اگر كه نگويم، خرابه‌اي متروك
درون آن نه غريبه، نه آشنا مانده
به احترام تو شايد ادامه یابد اين
شکسته های شکسته،درهوا مانده
من وتو باز همان بغض ِله شده‌ايم
دوباره عشق،« طریقت» به شانه هامان ده!
بســــــم الله الرحمن الرحــــیــــم
اَللهــــمَّ کُن لِولِیِّکَ الحُجَّةِ بنِ الحَسَنِ
صَلَواتُکَ عَلیهِ وَعلی آبآئهِ،فی هذِهِ
الـسّــاعةِ،وَفـی کُــلِّ ساعــةٍ،وَلِـــیّاً
وَ حافِظاً،وَقآئــِداً وَ ناصِــراً،وََدَلِِیـلاً
وَ عَــیناً،حــتّی تُــسکِـــنَهُ اَرضَکَ
طَـَوعــاً،وَتُمَـــتِّعَـــهُ فیــهــا طَـَویلا
دعا کن نقطه ای از بای بسم الله باشم من
برای فجر از شب تا سحر همراه باشم من
شب و صبح سحر پیدای پیدامی شود فردا
طلـوع فــجر با یوسف درون چاه باشم من
محبت در جمال دوســت می بینم اَلا یاران
تمنا می کنم آری که خاطــرخواه باشم من
گـــرانی های دردم را به جز ایزد نمی داند
چواشک سرنگون افتاده و درراه باشم من
دراین ظلمت سرای دهر گمراهی نمی دانم
مدد ای اهل پا ک عـرش، تا آگاه باشم من
به بال کبریائی می پرم ،تا در حــــریم یار
به امیدی طریقت را درآن درگاه باشم من
بســــــم الله الرحمن الرحــــیــــم
اَللهــــمَّ کُن لِولِیِّکَ الحُجَّةِ بنِ الحَسَنِ
صَلَواتُکَ عَلیهِ وَعلی آبآئهِ،فی هذِهِ
الـسّــاعةِ،وَفـی کُــلِّ ساعــةٍ،وَلِـــیّاً
وَ حافِظاً،وَقآئــِداً وَ ناصِــراً،وََدَلِِیـلاً
وَ عَــیناً،حــتّی تُــسکِـــنَهُ اَرضَکَ
طَـَوعــاً،وَتُمَـــتِّعَـــهُ فیــهــا طَـَویلا
